- σιωπή -

Kαι αντι να ερθει ο θιασος στη πολη, ηρθε ενα βοδι.
Ηταν παχυ απο την αγνοια και στικτο απο σκατα, τα απολαμβανε καθως επεφταν απο τον ουρανο και του λεκιαζαν το ικτερι χρωμα.

"Θα αποκτησω εξουσια", ειπε.
"Ετσι τοσα σκατα δε θα πανε χαμενα", σκεφτηκε απο μεσα του.

Βγηκε, λοιπον, να βοσκησει.
Καλη μερα για βοσκη το Σαββατο.
Εχει μαλακο γρασιδι και τρυφερα τριφυλλια, που δροσισμενα απο την παχνη, ειναι ο καλυτερος μεζες. Ηξερε - χρονια στα λιβαδια των Εξαρχειων βλεπεις - πως το καλυτερο φυτρωνε αναμεσα στις πλακες ενος πεζοδρομου.

Οι δρομοι δεν ειναι των πατεραδων.
Οι δρομοι ειναι των παιδιων.
Οι δρομοι ειναι αυτων που πεφτουν μονο οταν τους ριξουν.

- σιωπη -